Thursday, December 17, 2015

2016: αναμενόμενες κυκλοφορίες να τις πιεις στην λαδόκολλα


Μετά από το σουξέ της λίστας με τα καλύτερα του 2015 (3 views, νομίζω δικά μου όλα, οποία απελευθέρωσις!), τι περιμένω για του χρόνου:

Vektor - Terminal Redux:
O δίσκος της χρονιάς του σωτηρίου έτους 2016. Τα πρώτα δείγματα είναι καταπληκτικά. Τυφλή εμπιστοσύνη στην μπαντάρα και όταν διαβάζεις για περάσματα με soul χορωδία, ψαρώνεις κι από πάνω.Δεν θα επεκταθώ, σκοπεύω κάποια στιγμή να αναρτήσω τα κείμενα και την συνέντευξη που έχω κάνει για/με τους Vektor οπότε δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνομαι. Μία από τις αγαπημένες μου μπάντες και είναι ξέρετε πολύ σπάνιο (και πανέμορφο) το συναίσθημα να έχεις μια νέα μπάντα ως αγαπημένη και να περιμένεις ανυπόμονα την νέα κυκλοφορία της με απόλυτη εμπιστοσύνη. Πάνε ΠΟΛΛΑ χρόνια από την προηγούμενη φορά.

Them - Sweet Hollow:
Tα τελευταία χρόνια πλήθυναν οι μπάντες που προσπαθούν να πιάσουν κάτι το μεγαλείο του King Diamond ή των Mercyful Fate (Attic, Portrait, In Solitude πριν φλωρέψουν τελείως, κλπ) αντιγράφοντας κάποια χαρακτηριστικά της μουσικής του (των), τουτέστιν, τις ιδιαίτερες αρμονίες στα ριφ των Fate και τα (συνήθως φαλσέτο) φωνητικά και από εκεί και πέρα ο καθένας παίρνει κάτι από δω (κανά τράγο), κάτι από κει (κανά κόνσεπτ), κάτι από παραπέρα (απόπειρα αντιγραφής της παραγωγής). Και ενώ έχουν όλοι την συμπάθειά μου απλόχερα, το αποτέλεσμα συνήθως επιτυγχάνει ένα πράγμα: Να αποδείξει ότι οι MF/KD δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιγραφούν χωρίς να γίνεις λίγο ρόμπα. Ή αν δεν γίνεις ρόμπα, να υπογραμμίζεται πόσο μέτριος είσαι σε σχέση με το όργιο έμπνευσης, παιξίματος, προσωπικότητας και χαρίσματος βρε αδερφέ, των ορίτζιναλ διαμαντιών και των παικτών τους.

Όταν ο φίλος Νίκος μου έσπρωξε το κάτωθι βίντεο κράτησα πολύ μικρό καλάθι και ετοιμάστηκα να ακούσω κάτι εξίσου μέτριο/φιλότιμο/αρκετά καλό με τα προαναφερθέντα συμπαθή αλλά λίγα συγκροτήματα. Κατ'αρχάς, μιλάμε για ΣΤΕΓΝΟ ΞΕΣΗΚΩΜΑ πατεντών του King Diamond. Εν γνώσει τους, σε ένα κομμάτι μόνο πρέπει να έχουν ξεσηκώσει τουλάχιστον καμιά δεκαριά πατέντες των King Diamond, βάλε και το όνομα/εξώφυλλο, πιο σαφές δεν μπορούσαν να το κάνουν, νομίζω και η γιαγιά μου θα το άκουγε και θα έλεγε ότι αυτό ξεσηκώνει King Diamond. Πώς οι Blazon Stone προσκυνάνε και μιμούνται τους Running Wild και θέλουν να το ξέρεις; Αυτό. Αλλά για πρώτη φορά ακούς μια πραγματικά φιλότιμη προσπάθεια, απόρροια της συσσωρευμένης εμπειρίας που απαρτίζει τους Them. Symphony X (ο μπασιστέρ, δραστήριος γενικά), Suffocation (ο τωρινός ντράμερ τους, γνωστός περισσότερο από τους Dying Fetus -παίζει στα καλύτερά τους- και τους Misery Index στα πρώτα τους χρόνια), Coldsteel (βρε τους Coldsteel! Θρασάδες με καλύτερα ντέμο από τον δίσκο τους, ο τραγουδιάρης τους είναι η μασκαρεμένη φωνή των Them) και μετά κάτι άτομα από τους Γερμανούς Lanfear, με τους οποίους δεν έχω ασχοληθεί αλλά ντάξει μωρέ, έμπειροι είναι, με μεγάλη δισκογραφία.

Το αποτέλεσμα είναι το σινγκλάκι που θα ακούσετε, θα το χαρακτήριζα prog/power με παραγωγή Symphony X που προσκυνάει τους King Diamond. Έχει και μια γέφυρα κατευθείαν από το Halloween των Helloween, κολλάει κι αυτή. Μην πρήζω όμως για ένα βίντεο, αν δεν σας χαλάει το ξεδιάντροπο προσκύνημα, ορμάτε. Για μένα λειτουργεί πραγματικά σαν μεθαδόνη, πρώτη φορά θα έλεγα μια τέτοια απόπειρα με ψήνει. Λεφτά και κόπος βλέπω να έχουν επενδυθεί (δείτε και τις φωτογραφήσεις τους), ε, αυτό, ψήθηκα.

Toxik - In Humanity:
Tα δύο πρώτα άλμπουμ των Toxik είναι προσωπικές μου λατρείες. Ο Josh Christian είναι ένας κιθαρίστας που ευθύνεται για ΩΡΕΣ ξέφρενου air-guitar και πολύ ωραίος τύπος επίσης. Τρομερά παραγνωρισμένος παρεμπιπτόντως, η τεχνική του τον κατατάσσει με την απόλυτη αφρόκρεμα (Skolnick, Waters, Friedman κλπ) και άτομα που έχουν εντρυφήσει στις κυκλοφορίες της Shrapnel πρέπει να εντρυφήσουν και στους Toxik όπως και δήποτε. Λοιπόν, οι Toxik είχαν χαθεί από τον χάρτη για πολλά χρόνια και ξαφνικά επανεμφανίστηκαν από το πουθενά και μάλιστα με την πρόθεση να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο. Έχουν καθυστερήσει λίγο (κάτι χρονάκια μωρέ) αλλά πού θα πάει; Ελπίζω το 2016 να είναι η χρονιά τους. Τα δύο πρώτα δείγματα που είναι εκεί έξω πάντως είναι υπεραρκετά για να πειστούν οι σιελογόνοι αδένες μου. Έπρεπε να το είχα πάρει το μπλουζάκι του Think This τότε στο Happening γαμώτο.

Watchtower - Mathematics:
Τύφλα να έχει το Chinese Democracy. Μετά από άπειρα χρόνια φαίνεται πως επιτέλους θα κυκλοφορήσει το Mathematics. Χαλελούγια! 3 κομμάτια είναι ήδη εκεί έξω. Κάποιοι δήλωσαν ψιλο-απογοητευμένοι. Εγώ δηλώνω υπερκαυλωμένος.

Άλλες κυκλοφορίες
Psychotic Waltz. Να'ναι φέτος επιτέλους η χρονιά; Σίγουρα το δουλεύουν, σίγουρα δεν το έχουν παρατήσει, σίγουρα κάποιοι που είχαν την τύχη να ακούσουν το νέο υλικό δηλώνουν κατενθουσιασμένοι (ε, τι άλλο θα δήλωναν;), εγώ δηλώνω δημοσίως την εμπιστοσύνη μου και την αναμονή μου.

Metal Church. Έχουμε την επιστροφή του Mike Howe. Έχουμε πίστη. Ο Μανώλης έχει ήδη κάνει την πρόβλεψή του ("θα γαμάει"). Ε, θα γαμάει.

Coroner. Λοιπόν, αυτοί κάτι λέγανε για νέο δίσκο. Δεν ξέρω αν θα έχουμε την χαρά να τον ακούσουμε του χρόνου ή είναι σε πολύ πιο χαλαρούς ρυθμούς αλλά όπως και να το κάνουμε καιρός είναι. Μετά το thrash revival, τα πράγματα πάνε προς την αναβίωση του τεκ θρας (βλέπε Vektor, Toxik, Watchtower), γιατί να μείνουν στην απόξω οι Coroner δηλαδής; Εγώ στηρίζω 1000% πάντως.

Testament. "Θέλουμε να κάνουμε κάτι στο στυλ του The Gathering", είπε ο Peterson συμπληρώνοντας ότι έψαξε τον Lombardo (δεν του έκατσε). Θεωρώντας ότι οι Testament είναι ΤΙΜΙΟΤΑΤΟΙ έως και ψαρωτικοί στις τελευταίες τους δουλειές, προφανώς και περιμένω εναγωνίως την νέα τους δουλειά. Αν δε, φτάσουν επίπεδα The Gathering, χοχοχο....

Dark Angel. Όλες οι παλιοσειρές εδώ. Και αυτοί για νέο δίσκο πάνε. Δεν ξέρω αν θα τον έχουμε το 2016 αλλά μετά από τόσες 80ς ονοματάρες, γουστάρω να υπάρχει και των Dark Angel. Γιατί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ. Αν και θα προτιμούσα να τα έχουν βρει με τον Don Doty, τι να κάνουμε όμως; Ελπίζω όμως ο Ron να είναι σε Leave Scars φόρμα και ουχί σε Τime Does Not Heal φόρμα.

Κλείνοντας τον κύκλο των βετεράνων, θα έλεγα ότι τα δύο δείγματα από το νέο Megadeth μουσικά με ψήνουν καθώς και τα δύο νέα μέλη θεωρώ ότι κολλάνε πολύ καλύτερα από τους προκατόχους τους. Αλλά δυστυχώς νομίζω ότι οι φωνητικές χορδές του πολύ αγαπητού μου Dave έχουν διαβεί τον Ρουβίκωνα. Πλέον δεν μπορεί ούτε στο studio. Πολύ, πολύ κρίμα γιατί το The Threat is Real μπαίνει υπερκαυλωτικά και αν και δεν εξελίσσεται σε τόσο μεγάλο έπος, μουσικά μου ήταν πολύ-πολύ συμπαθές. Αλλά όταν ακούς μια από τις αγαπημένες σου φωνές (μάλιστα και ψιτ, εσένα που μειδιάς τώρα, σε γράφω στα παπάρια μου) να έχει ψοφήσει, σε πιάνει ένα παράπονο.

Nekromantheon. Να και τo νέο αίμα. Έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά, λογικά το 2016 θα έχουμε τον διάδοχο του καταπληκτικού και πολύ αγαπημένου Rise, Vulcan Spectre (προσωπικά αγαπημένος δίσκος για το 2012). Ε, δεν θα την βγάλουμε μόνο με τεχνικούρες! Θέλουμε και το ριβέρμπ στα τομ με ατμόσφαιρες Hell Awaits.

Trallery. Το άλλο νέο αίμα που συμπληρώνει την τριπλέτα των αγαπημένων νέων thrash metal μπαντών, οι Trallery εξ Ισπανίας είχαν κυκλοφορήσει το Catalepsy το 2013, το οποίο είναι άνετα μέσα στις αγαπημένες μου μέταλ κυκλοφορίες των τελευταίων δέκα ετών και ακόμα πιο άνετα η αγαπημένη μου μέταλ κυκλοφορία από την Ισπανία. Το τρίο χαρακτηρίζεται από πολυσυλλεκτικότητα στο μέταλ του, φορμάροντας όλα τα στοιχεία τους σε μια Metallica βάση. Έχουν ξεκινήσει το γράψιμο από πέρυσι και μάλλον φέτος και αυτοί θα μας τιμήσουν με νέα κυκλοφορία. 3/3 αγαπημένες νέες θρας μπάντες βγάζουν δίσκο φέτος. Το ίδιο έλεγα και πέρυσι βέβαια αλλά ντάξει, συμβαίνουν αυτά.

To be continued. Or not.

2 comments:

Anonymous said...

Κι για να μη γκρινιάζεις, πάρε ένα comment ΧΟ ΧΟ ΧΟ. Οι αναμενόμενες κυκλοφορίες που αναφέρεις για το 2016 είναι μόνο απο το χώρο του thrash. Δεν παρακολουθείς κάτι άλλο ή απλώς αυτά υπέπεσαν στην αντιληψή σου;

Vic said...

Them, Metal Church, Psychotic Waltz :)

Η λίστα προέκυψε εντελώς αυθόρμητα και αφορά πράγματα που με ενδιαφέρουν άμεσα, οπότε το να είναι thrash (ή thrash related για να τα λέμε με μεγαλύτερη ακρίβεια) τα περισσότερα είναι απολύτως λογικό. Με την εξαίρεση των Them όλοι είναι παλιοσειρές, ενώ οι δύο τελευταίοι είναι οι αγαπημένοι μου μαζί με τους πρώτους. Κάπως έτσι.

Πολύ θα χαρώ να δω κόμεντς με πράγματα που θα έπρεπε να περιμένω και γιατί! Ελεύθερα!